“…winter is coming…”
September 2020…
Zomervakantie voorbij, nieuwe start, nieuwe plannen.
Door alle omstandigheden om ons heen lijkt de voorbereiding een beetje stil te vallen, en dreigen sommige dingen uitgesteld te worden en…
…nee… dat was dus niet de bedoeling…
De omstandigheden waren voor mij geen reden om het af te blazen.
Sterker nog, het was een goede reden om een flinke trap op de gasplank te geven.
Ik moest eerst maar eens een concreet plan bedenken, waardoor vrienden in en rond Amsterdam mee kunnen doen.
Het zou immers te gek worden om al die mensen naar Enschede te laten komen.
In Enschede was er nog een afspraak gemaakt met Erno voor een Ierse folksong:
Nou… alsof het routine werd, het onderlinge gemak en binnen een paar uur… het stond op de plaat!!!
Night Visiting Song was een feit.
Voor de Amsterdamse medespelers, heb ik in september contact gezocht met Robert Curiel – Studio Dubcellar.
Robert was zo enthousiast over mijn plan, dat ik in eerste instantie argwaan kreeg.
Maar alle argwaan bleek voor 200% ongegrond; een warm welkom, professioneel en vooral de vingers op de zere plekken van de plannen weten te leggen.
…maar daar ook de oplossingen voor weten te vinden…
Oktober 2020…
Het zou een drukke maand worden wat betreft het opnemen…
Zoals gezegd: hollen of stil staan in haar puurste vorm.
Robert had 2 dagen ingepland. Ik verklaarde hem voor gek, toen hij zei dat ik de 3 bestelde liedjes wel in één middag ingespeeld zou hebben.
De laatste dag zou alleen nodig zijn om nog eventuele foutjes te corrigeren.
Hoe zeker ik ook van mijn zaak ben, wat betreft het inspelen en inzingen van liedjes, ter plekke word ik altijd heel zenuwachtig.
Nergens voor nodig. Maar ja…
Bij Robert geen enkel zenuwachtig moment gehad, en daarvoor hoefden we niets te roken of te drinken.
En echt… het heeft lang geduurd omdat er een gigantische klik was in humor, gespreksonderwerpen… en oh ja… er werd ook nog wat opgenomen…
Oh zo blij dat ik niets had ingezet op zijn bewering. In 6 uur stonden er 3 liedjes op de plaat…. dit had zomaar 2 uur kunnen zijn.
Het wachten was nu op de aanvulling van medemuzikanten om deze liedjes compleet te maken.
“Toch is ze zo lief”, “As I roved out” en “Whiskey in the jar” zagen die middag het levenslicht.
De zondag was inderdaad niet meer nodig, waardoor ik de vrijheid had om een glaasje meer te drinken.
Robert had iets moois in petto.
Hij beloofde – en kwam na – oefenuren met een hele mooie ondersteuning met pedal steel in “Toch Is Ze Zo Lief”.
Een aanrader en alle lof aan hem.
Met dank aan Hans van Deelen werd eind oktober “Toch is ze zo lief” afgerond en stonden met dezelfde snelheid en professionaliteit de liedjes “Das weiche Wasser” en “To Kapilio Mou” op de plaat.
In de zomer hebben Hans en ik vele oefenmiddagen en -avonden door gebracht om deze drie liedjes naar onze tevredenheid gearrangeerd te krijgen.
De vele pizza’s, blikjes Guinness en glazen wijn bij Hans en Anna-Karina hebben die middag bij Robert zijn vruchten afgeworpen op deze liedjes.
Klaartje Til was intussen benaderd om de hoes te gaan ontwerpen.
Ik kon wel merken dat ze studeert voor een functie in het onderwijs: na elk gesprek kreeg ik huiswerk mee om over de invulling en achterliggende gedachte van de hoes na te denken.
Door het braaf doen van mijn huiswerk, ben ik gaandeweg tot andere ideeën gekomen.
Ik denk niet dat dit er in had gezeten als deze begeleiding er niet was geweest.
We zouden uiteindelijk in november naar Edam gaan om te kijken naar een mooie locatie.
Volendam stond ook niet stil.
Jaap Tol was inmiddels zover om een tweetal liedjes op te nemen:
Één van een gezamelijke held: Luka Bloom (You couldn’t have come AT a better time) en één Ierse traditional: Greenland Whale Fisheries
Vrijwel direct riep Jaap na mijn voorstel om dit lied op te nemen: “Ja, Kees Plat moet hier ook echt bij komen hoor…”
Mocht iemand ooit nog een Sinterklaas nodig hebben: Neem Kees niet. Hij heeft zoveel verhalen zonder daarbij Het Grote Boek te raadplegen, dat je het bijna nog gaat geloven ook.
Wij hebben 8 uur werk gehad, waarvan Kees met vertellingen 6 uur voor zijn rekening nam.
En Kees, je weet het: “la, la, la, la…”
November 2020:
Qua opnames was het een beetje stil komen te liggen.
Maar wat wil je dan ook? Alle liedjes stonden in feite op de plaat!!!
De aanvullingen her en der moesten alleen nog plaats vinden.
Echter moest er helaas ook een streep door de creatieve rekening gehaald worden.
Naast de mensen die wel hebben mee gedaan, was het in eerste instantie ook nog de bedoeling om het shanty-koor De Bruyne Zeelen mee te laten doen.
De gevolgen van de maatregelen zorgden uiteindelijk voor een streep door dit leuk bedoelde idee.
Het mocht helaas niet zo zijn dat het koor kon mee doen.
Een pauze op muzikaal gebied was aan de andere kant ook niet echt erg.
Klaartje en ik hadden inmiddels een concrete afspraak gemaakt.
Hup… in de auto… naar Edam…
Het was… jawel… geweldig mooi weer!!!
Beter kon eigenlijk niet… zo zonde dat we rekwisieten niet bij elkaar hadden.
Mooi weer!!!
Klaartje heeft geweldig gewerkt en ik heb geweldig achter haar aan gelopen.
Maar mooie foto’s dat er gemaakt zijn.
Mocht de VVV van Edam nog interesse hebben…
December 2020…
De laatste maand van het jaar. Er mag niets, wat de sowieso al donkere maand nog somberder maakt.
Maar gelukkig was daar de vrolijke noot in de bijt… euhh… vrolijke eend in de nootbijt: Michel Kok.
Geen familie van oud-politicus Wim, maar toch… niemand die ik zoveel over CAO’s heb horen praten als hij.
Ditmaal wederom bij Robert Curiel in de studio.
De eerste keer dat ik bij hem kwam, was het eerste dat mij opviel: kerstverlichting (het was oktober).
Maar gelukkig, zijn kerstverlichting hing er nog. Ook tijdens de werkelijke kerstdagen.
Michel was er al? Oh ja… hij kwam om te zingen. Maar… eerder dan ik?
Één van de weinige mensen die eerder op een gemaakte afspraak verschijnt dan ik, terwijl ik toch al betrekkelijk (te) vroeg was.
Zijn liedje, zijn credo, zijn “Whiskey in the Jar”, ging toch wel heel erg veel sneller dan hij in eerste instantie voor oren had.
Toen Michel de instructie kreeg: “hoe bezopener, hoe beter”, begreep hij dit direct.
Niet lang daarna, was het klaar en kon het gesprek over de Top 2000 beginnen en onderling de hoop worden uitgesproken dat 2021 niet veel slechter kan worden dan 2020.
Onmogelijk…