Het begin… Summer is here…
Sinds de verkoop van het huis ben ik bezig met het maken van een LP.
Eigenlijk al heel lang een “bucket-list”-regel, die ik heel binnenkort mag door strepen.
Deze berichten vormen een soort van dagboek van alles wat ik heb mee gemaakt gedurende deze mooie reis.
April 2020…
Van Amsterdam naar Enschede is niet alleen ver met de auto of met het openbaar vervoer (ik geef het u te doen: lopen van Amsterdam naar Volendam, en dat 10 x) maar ook nog eens een emotioneel grote afstand van vrienden en bekenden, als ineens diverse maatregelen worden genomen, waardoor men elkaar niet meer mag bezoeken.
Dat heeft er onder andere voor gezorgd dat ik pas in mei kon beginnen aan de eerste stappen naar de wens tot het maken van deze LP.
Al lang daarvoor gepuzzeld over wat er nou precies op de LP moet komen te staan.
Oorschijnlijk hele makkelijke liedjes, die uiteindelijk de moeilijkste – zo niet… TE moeilijk voor een deugdelijke opname – blijken te zijn en moeilijke kwartsmaten die weer makkelijker waren dan gedacht.
Voor de productie had ik een maand per liedje bedacht.
Dussss… kerst 2021 zou toch mogelijk moeten zijn.
Schrappen, toevoegen, flesje wijn er bij om de sfeer van die lijst met nummers aan te voelen (voelde dit meestal de volgende ochtend dubbel zo hard…)
Uiteindelijk zou de lijst dat in april was gemaakt, nog vele malen worden omgegooid.
Zonde van die flessen…
Mei 2020…
Wat er ook zou gebeuren: één liedje had ik al.
Samen met Jaap Tol, wereldberoemd door zijn kermishitfestival-cd’s, was er in de lente al een liedje opgenomen voor deze Volendamse kermis-cd.
Op dat moment niet wetende dat de Volendamse kermis helemaal geen doorgang zou gaan vinden.
Het gebruik van dit liedje voor de LP vond Jaap op zijn beurt ook een leuk idee.
“Maar Kees Plat moet er bij, die vindt dit ook geweldig. En onze stemmen zijn zo niet bij elkaar passend, dat het toch weer interessant wordt.”
De logica hier is ver te zoeken, maar zo onlogisch, dat het toch weer interessant is… bij vlagen.
Dus zo geschiede: het eerste liedje voor de LP was een feit.
Home, Boys Home.
Juni 2020…
In de vroege lente had ik al contact gezocht met Erno Klijzing van Studio E.
Er was wel een beetje koudwatervrees van mijn kant: nieuwe omgeving, helemaal alleen en nog geen duidelijke richting waar ik met dit project naar toe zou gaan.
Gelukkig was Erno doortastend. Rust en goed gevoel waren twee belangrijke parameters.
Ik moest zorgen voor een lied dat mij goed lag, dat is goed voor het zelfvertrouwen en een springplank naar de volgende liedjes.
Want van de op dat moment gevormde lijst had ik in totaal vier liedjes bij Erno besteld (met als ontbindende voorwaarde dat we na de eerste opname elkaar niet de tent uit zouden vechten), uiteindelijk werden het er vijf!
Dus van dat vechten is uiteindelijk niets terecht gekomen.
Ja… een lied dat er sowieso op moest komen!!! Sam Hall.
Bepakt en bezakt met instrumenten in een bus.
De work-out was te groot om nog zenuwachtig te kunnen zijn.
Heerlijke koffie, stemmen en de rest… tsja… het ging eigenlijk vanzelf.
In 2,5 take stond het hele liedje dan ook op de plaat.
Dit was de eerste serieuze start.
Juli 2020…
Advies: als je een hobby hebt, ga dan nooit naar een “speelgoedzaak” waarvan de eigenaar aan je ogen kan zien dat je geld op je spaarrekening hebt staan.
Zo kom ik bij de gitaarwinkel op de hoek, met de intentie om “alleen maar” plectrums te kopen.
Jawel… plectrums niet gekocht, maar wel een electrische mandogitaar met 5 snaren.
Waarom ook niet?
Inmiddels weer een afspraak gemaakt met Erno.
De snelheid zit er in en het volgende liedje was ook al ingestudeerd.
Blues voor Fatumeh.
Erno had nog nooit gehoord van Cornelis Vreeswijk…. BIJZONDER!!!
Geweldig om zo’n iemand dan ook in het echt tegen te komen.
Misschien eigenlijk de beste match die je kan hebben, aangezien Erno niet weet hoe het origineel klinkt.
In een mum van tijd stond het lied er op!!! Waarschijnlijk doordat we elkaar wat beter aanvoelden en er daardoor minder spanning aanwezig was.
Binnen een paar uur stond ik weer buiten met weer een lied dat van de lijst kon worden geschrapt als zijnde “KLAAR!”
Oh ja… meteen maar de volgende afspraak… waarom niet?
Laten we de lat nog hoger leggen… 2 weken later… doe eens gek.
Het werd een voorbeeld van een liedje dat eigenlijk niet de bedoeling was om op de plaat te komen.
Maar dat ik, omdat de wijn zo lekker was, het toch gedaan heb.
En het kan niet anders dan dat hier een nieuw instrument bij moet… natuurlijk!!!
Een bouzouki voor een Grieks liedje. Anevika Ti Skala.
Als ik het begrip “gelijk beginnen met de muziek” wat beter door zou hebben gehad die middag, was er wederom een record gesneuveld. Weer was de onderlinge chemie geweldig.
Augustus 2020…
4 liedjes af.
Op dat moment was het idee nog om 10 liedjes op te nemen.
Ik had inmiddels al contact gelegd met Caspar van Sliedrecht van CD Perserij.
Dat was een concrete stap richting het “niet meer terug kunnen”, en het werd nog concreter, want daar kwam het in de mailbox: de offerte.
Stel nou dat er nog meer liedjes op komen? En ik wil nog met Jaap een plaat opnemen en ook met Hans… en Michel had al de allereerste bestelling geplaatst omdat hij Whiskey in the Jar mocht inzingen…
Kortom… het rekensommetje van 10 was al snel verhoogd naar 13…
Tijd voor een break…