Heel lang geleden…
Mijn naam is Piet Karregat.
Geboren in 1979 in Purmerend, daarna opgegroeid in Volendam.
Na 28 jaar verhuisd naar Amsterdam Zuidoost.
Daar heb ik 11 jaar gewoond.
Als een bizarre samenloop van omstandigheden, heb ik eind 2019 besloten om naar Enschede te verhuizen.
Door de goede verkoop van het huis kon ik wat wensen in vervulling laten gaan.
Waaronder deze LP.
Muziek maken
Na een reis door Ierland te hebben gemaakt met mijn ouders, kreeg ik als aandenken een tin whistle.
Een tijdje later, met amper het Vader Jacob als repertoire op zak, besloot ik te solliciteren bij een band.
Zowaar aangenomen, maar eigenlijk vrijwel direct weer “ontslagen”, om vervolgens samen met mijn latere band-collega, Sjoerd van Ravenzwaaij, de band The Irish Wolfhounds op te richten.
In die tijd heb ik diverse instrumenten leren bespelen en het repertoire flink uitgebreid.
Na 2,5 jaar ging het duo uit elkaar.
Ik kwam via via in contact met Stichting Volksmuziek Nederland, die elk jaar – tot op de dag van vandaag – (onder andere) een muzikale samenspelweek organiseerde.
In die jaren heb ik heel erg veel mensen leren kennen, waaronder mensen die later zijn uitgegroeid tot vrienden, waardoor wij waarschijnlijk tot het einde der tijden tot elkaar veroordeeld zullen zijn.
Hans van Deelen is één van de mensen met wie ik indirect door deze samenspeelweken in contact ben gekomen.
Niet alleen heb ik met hem samen in één band gespeeld (’t Gevolg), maar ook draagt hij zijn steentje bij op deze LP, zowel muzikaal als ondersteunend (advies en raad).
Folk
De roots liggen in de folkwereld. Dat is de “schuld” van mijn ome Jan.
Als klein kind waren mijn tante Thea en ome Jan vaak aangewezen om op mij te passen.
Als ik daar kwam, ging er bijna geen dag voorbij dat The Dubliners niet de revue passeerde.
Heel lang heb ik dagen en (soms zelfs nog) nachten lang deze platen gedraaid. Uiteraard is de collectie inmiddels wel wat uitgebreider, maar hierdoor is wel mijn interesse in folk-muziek als geheel en het maken van muziek begonnen.
LP
Deze LP bevat liedjes uit folk-genres (ja, er zijn twijfelgevallen, als het gaat om de pure definitie van “folk”, maar dat even terzijde) waar ik mijzelf het meest mee associeer.
De LP zou ik nooit gemaakt hebben als ik het huis in Amsterdam Zuidoost niet had verkocht.
Stichting Steun Emma Kinderziekenhuis
Sinds mijn geboorte ben ik een regelmatige bezoeker van het ziekenhuis door hart- en longaandoeningen.
Vooral gedurende de eerste 10 jaar, helaas aan het verkeerde kant van het bed.
Gelukkig is de bezoekfrequentie de laatste 25 jaar beperkt tot een jaarlijkse controle.
Dit allemaal dankzij de mensen van het AMC en het Emma Kinderziekenhuis, maar in het bijzonder Dr. Rupino Griffioen.
Als ik de verhalen van mijn ouders mag geloven, is een foto van mij ooit als extra decoratie in zijn kerstboom beland.
Middels deze bijdrage hoop ik iets terug te kunnen en te mogen doen voor deze mensen.
Vandaar dat alle opbrengsten van deze LP ongecensureerd naar Stichting Steun Emma Kinderziekenhuis gaan.